"Gospoda pod Zielonym Smokiem"

Akishi

Rozwinąłem rulonik i spojrzałem okiem na tekst. Co to jest. "Bla bla bla bla... medal... bla bla... dziadek w Wermachcie... bla bla... do odebrania bla bla bla..."
-Co to jest? Proszę mi to przetłumaczyć z wojskowego na ludzki... - poprosiłem żołnierza - I po co przyjechaliście do mnie aż tyloma czołgami??

Kiryoku

Stałam w pewnym oddaleniu, więc nie słyszałam, o czym rozmawiają. Widocznie żołnierz coś Roverbotowi tłumaczył. Mając nadzieję, że wszystko się wyjaśni, wróciłam do ciepłego wnętrza gospody. Na dworze było chłodno.

Akishi

Nie uwierzyłem w to co powiedział żołnierz. Ponoć mój dziadek był w Wermachcie i teraz pośmiertnie nadano mu medal... Jeszcze raz sprawdziłem ten papier. Sprawdziłem dane.
-O! Widzicie? Tu wcale nie jest "Roverbot z gospody pod Zielonym Smokiem" tylko "Roverbot z gospody pod Żółtą Salamandrą". Trzeba dokładniej patrzeć na szyldy i na papier. Eh, wojskowi -.-
-Najmocniej pana przepraszam. Za pozwoleniem, czy mój oddział mógłby wejść i się czegoś napić? - zapytał żołnierz, który najwyraźniej był dowódcą.

Kiryoku

Opowiadałam właśnie jakiemuś kolesiowi z Akatsuki, jak się walczy w Śródziemiu, kiedy do gospody wparowało na oko z pięćdziesięciu wojskowych. Mówią, że za mundurem panny sznurem, coś w tym musiało być, bo gapiłam się na nich jak zaczarowana.

Sloth

Sloth usłyszała równy krok kilkudziesięciu par wojskowych butów i natychmiast się obudziła. Poczuła, że spada... W końcy uderzyła w coś miękkiego. Otworzyła oczy. Był to pluszowy Oro-chan. Zaczęła zastanawiać się co sprawił, że spała na belce pod sufitem.
Najpierw wciskali we mnie Piccolo, ale to na mnie nie działało, potem przychodzili ludzie z różnych stron świata, Winry kłóciła się z Roverbotem i...
- Co za Litwin napoił mnie Colą!? Wiecie że ja pijam tylko Pepsi! Cola jest niebezpieczna!-krzyczałam do wszystkich naokoło.
W końcu rozglądnęłam się za kimś na którym można by wykonać zemstę. Pierwszy w oczy rzucił się Oro-chan, ale zanim bym do niego dotarła z pięścią on byłby mne zabił. Szczególnie w swoje urodziny... Rozglądałam się dalej. W sali rozsiadali się żołnierze. Ich dowódca rozmawiał z Roverbotem. Usłyszałam jedno słowo Wermaht. Krew się we mnie zagotowała.
-Szkooopyy!! Ubić ich wszystkich!!!- I z tym okrzykiem rzuciłam się na dowódcę...

Akishi

Kiedy weszliśmy, dowódca oddziału nadal mnie przepraszał za nieporozumienie. Nagle usłyszałem dziwne... pufnięcie. Jakby coś spadło z bardzo wysoka, ale na miękką rzecz. Po chwili zobaczyłem Sloth (dopiero się zorientowała, że przespała cały dzień) pędzącą w kierunku żołnierzy. Odskoczyłem na bok, bo nie wiedziałem, w co konkretnie celowała.

Kiryoku

Wytrzeszczyłam oczy. Sloth rzuciła się w na żołnierzy. Prawdopodobnie nie do końca się obudziła, stąd so dziwne zachowanie. Podbiegłam do niej i przytrzymałam za ręce. Nie chciałam, żeby zrobiła coś żołnierzom, ale przede wszystkim sobie.

Akishi

Zobaczyłem, że Sloth rzuciła się nie na mnie, tylko na żołnierzy. Odetchnąłem z ulgą, ale trzeba było zrobić coś, żeby miotająca się teraz w uścisku Winry Sloth się uspokoiła. Nie chciałem oblewać jej wodą, bo wtedy i Winry byłaby mokra. Powiedziałem do żołnierza:
-Teraz ja najmocniej przepraszam... Nie spodziewałem się takiej reakcji...

Kiryoku

Sloth zaliczyła pode mną glebę. "No i w porządku, może się trochę uspokoi" pomyślałam. Wciąż trzymałam ją tak, aby nie mogła ponowić ataku i odprowadziałm na bok, gdzie po krótce wyjaśniłam jej co się dzieje. Natychmiast się uspokoiła.

	Forum Opuszczona Kraina Sentymentów ... Strona Główna -> !! Wszystko inne + SPAMowisko !!	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Strona 8 z 8